Ali yüz yaşındaki palmiyenin az ilerisinde, çölün sınırında büyük büyükannesi ile yaşayan küçük bir çocuk. Büyük büyükannenin yürümekte zorlanması Ali'yi endişelendiriyor artık. Öylece oturmuş, ufku izlerken bin yaşında gibi görünüyor.Ve Ali, bin yaşında olunamayacağını biliyor. Sadece çöl ve palmiyeler bin yaşında olabiliyor. Ali'nin farkındalığı ne kadar hoş. Büyük büyükannesinin ölüme yaklaştığını hissediyor. Zarif çocuk Ali. … Okumaya devam edin Bir Damla Deniz
Gerçekten hiç resim yok bukitapta. Beyaz sayfalarda siyah mürekkep ve tırnaklı yazı tipiyle "büyükler için" olan kitaplara hayli benziyor. Üstelik resimsiz, ciddi kitaplar gibi de can sıkıcı başlıyor. Ama garip bir şekilde okuyucusuyla didişen, ona müdahale eden, bir şeyler yaptıran bir kitap oluveriyor. Kitaptaki her kelimenin okunması gerekiyor, pek çok kitapta olduğu gibi. Ama bu … Okumaya devam edin Bu Kitapta Hiç Resim Yok
Hem uslu hem de yaramaz nasıl olunur? Siz kendinizce bir merakın ya da eğlencenin peşinden giderken farkında olmadan bazı kuralları aştığınızda. Mesela siz perdeye dolanıp saklanmaca oynarken kornişin yerinden sökülüp perdenin düşmesi bir yaramazlık olarak görülebilir - başkaları tarafından. Oysa siz sadece perdeye kat kat dolanarak daha da görünmez olmaya çalışıyorsunuzdur. Çocuk aklı genelde böyle … Okumaya devam edin Çok Uslu Yaramazlar: İkiz Arkadaşlar
Mevlâna İdris benim çocukluk yazarlarımdandır. Daha önce anlatmıştım biraz. Bukitap da onun kütüphaneye girdiğinden beri ara ara karıştırdığım, keyif aldığım kitaplarından. Çocuk gözünden iyilikler yer alıyor içinde. Kimi muzırlık, kimi nezaket olarak algılansa da hepsinin nahif çocuksuluğu okuyanın yüzünü güldürüyor. İyilik çoğunlukla nesnelere karşı da incelik ve saygılı davranışı gerektirir. Hiç ilgi görmeyen sebzelerin … Okumaya devam edin İyilik Dükkânı
Bu, uzun zamandır raflarda duran fakat nedense hiç elime alıp karıştırmadığım bir kitaptı. Nihayet tanıştık. İyi ki de tanışmışız! Sizi de tanıştırayım: Kapaktaki gri, küçük guinea pig Bay Muffin oluyor. O artık dolu dolu bir hayat yaşamış, sağlıkla yedi yaşına kadar gelmiş bir ihtiyar. Bir salı günü posta kutusunda bir mektup bulur: "Bay Muffin, Babam çok yaşlanan … Okumaya devam edin Elveda Bay Muffin
Belirli bir özelliği olan, bir meselesi olan kitapları okumayı seviyorum. Bukitap doğrudan bir mesajı olmaksızın koruyucu ailelik konusunda. Önemli bir mesele. Kim için? Hepimiz için, çocuklarımız için. Bilmeyenler için korucu aileliğin ne olduğunu şöyle açıklayabilirim: Bir sebepten devlet korumasına alınmış bir çocuğun bakım ve gözetimini yine devletin onayı ve kontrolünde başka bir ailenin sağlaması kurumudur. (Daha detaylı … Okumaya devam edin Tilda Elmaçekirdeği – İyi ki Geldin!
Kapağını görüp de çekimine kapılmamak mümkün değil bukitapın. Resimler öyle güzel ki... Kitabı okumadan bir hikayeye kapı açıyor zaten. Kapaktaki bu kızıl saçlı, yeşil elbiseli kız Anna. Ve o Değirmenler Vadisi’ndeki köyün terzisi. Her şeyi en iyi yapan makineler geldiğinden beri küçük tamiratlar dışında pek bir iş yapamaz. Ama her işinde yıldızlardan düğmeler, bulutlardan mantolar … Okumaya devam edin Değirmenler Vadisi
Çocuk dergilerinin cıvıltılı dünyasına ilkokuldayken girmiştik biz de. Fakat abone olduğumuz, dört gözle beklediğimiz tek dergi Mavikuş idi. Bende çok etkileri kalmıştır o derginin. Orada şiirleriyle tanıdığımız Mevlana Amcamızın kitaplarını da almıştı babam bize. Biz okuduk, eskittik; sonra kardeşimize yenilerini aldık. O okurken yine okuduk filan... Tehlikeli Bir Kipat, Korku Dükkanı, Hayal Dükkanı unutulmayacak kitaplardır. Onları … Okumaya devam edin Dünyayı Delen Köstebek
Kız çocukları evcilik oynarken her şeyi oyuna dahil edebilirler ama en sevdikleri annelerinin eşyalarıdır. Biliyorum, çünkü annemin kendi emeği olan gelinliğini ve lacivert-lame zarif topuklu terliğini kendisi eskitmedi ☺️ Bu kitapı okurken annemin ayakkabıları, terlikleri geçti gözümün önünden. Anlatıcı küçük kız gibi ben de meğer bir şekilde dikkat ediyormuşum onlara. Hangi ayakkabıyı nerede giydiğine, ayakkabılar terlikler … Okumaya devam edin Annemin Ayakkabıları 👠👡👢👟
Çocukken ablamla kâğıt peçete biriktirirdik. Renk renk, desen desen, büyüklü küçüklü yanlış hatırlamıyorsam iki torba peçetemiz vardı. İyi bir peçeteyi kimin evinden aldığımızı hiç unutmaz, tekrar gittiğimizde nasıl bir peçete bulacağımızı merak ederdik. Dokusuna ve desenine göre kalite derecelendirmeleri yapar, en kaliteli gördüklerimizi daha çok beğeniyle seyreder; özenle saklardık. Peçete kadar gözdemiz olmasa da renkli, kokulu … Okumaya devam edin Eski Şeyler Okulu
bu kitap... 